Een geheime wapen voor Nederlands

Wiki Article

[10] Er tussen ligt ons zone met gedeeltelijke veranderingen die dit Middelduits wordt genoemd.[11] Dit begrip "Duits" moet onderscheiden geraken van een titel voor een huidige nationale taal met Duitsland. Een Frankische en Saksische dialecten beschikken over noordelijke varianten welke niet beïnvloed zijn en dus Nederfrankisch en Nedersaksisch worden genoemd. Ook een Nederfrankische en Nedersaksische dialecten in een Nederlanden vervaardigen deel uit over die overkoepelende band,[10] welke dan immers een "Nederduits in ruime zin" genoemd wordt.[7]

Dit onderwijsstelsel was aan het ontstaan met een negentiende eeuw redelijk uitgebreid en er werden op enkele scholen les in het Papiaments bepaald, omdat de populatie met de plattelandsgebieden uitsluitend dit Papiaments beheerste. Vooral de recent uit Nederland aangekomen kolonisten verzetten zich op deze plaats fel anti. Op aandringen aangaande deze bewoners werden in 1838 besloten het Papiaments geen instructietaal mocht bestaan. Dit was desalniettemin niet zo dat hiermee Nederlands de enige instructietaal in dit onderwijs werd. Tijdens een 18de en 19de eeuw waren Spaans en Frans namelijk zeer belangrijke talen voor een koloniale elites, die zich voor dit merendeel niet van een Nederlandse taal bedienden.

Dit economisch en bestuurlijk zwaartepunt in Brabant, Vlaanderen en Holland, met rond de 85% met al die Nederlandstalige inwoners van de Nederlanden, weerspiegelde zich in een dominantie met een geschreven variaties uit die gewesten.[4] Deze schrijftalen waren academisch daar ze vooral op een kanselarijen van vorsten, kloosters en steden en nauwelijks door de ongeletterde bewoners werden aangewend.

Nederlands-Indië in 1893 Na een onafhankelijkheid met Indonesië bleven velen nog lang Nederlands spreken. Als jouw Nederlands spreekt, kan zijn dat in sommige streken nog steeds ons bewijs over een opvoeding. Alhoewel de Indonesiërs fel tegen een Nederlanders waren geworden na een oorlog, bleven velen dit respect voor de Nederlandse taal behouden.

Nederlandse grammatica · croma-zin · opwindende hangijzers · inversie · samentrekking Alleen naamwoord: geslacht · hoofdhaar-ziekte · meervoud · samenstelling Persoonlijk voornaamwoord: du · haar · hem · hen/hun-onderscheid · deze · hun indien item · je · jij · gij · jou · jullie · men · mijzelf · ons · u dan ook · we · zij

Dit Frankisch ontwikkelde zichzelf vanaf de vroege middeleeuwen in het huidige Nederlandstalige gebied tot het Oudnederlands. Het Oudnederlands, dat wil zeggen het Nederlands zoals het met de 6de tot dit midden betreffende de 12e eeuw werden gesproken, was de voorloper betreffende het Middelnederlands. De spelling betreffende het Middelnederlands volgde een spreektaal, welke per streek sterk kon verschillen. Het was aanvankelijk ook niet zo essentieel toentertijd daar nog gering in een volkstaal op schrift werden gesteld en een meeste lieden, behalve de hogere geestelijke stand, ook analfabeet waren en er zeker ook niet heel wat gelezen werden. Gedurende de hele middeleeuwen werden al die serieuze geschriften en officiële documenten in dit Latijn geschreven wat de lingua franca over een Europese elite was. In een 16e eeuw, destijds de geletterdheid tussen een 'normale' populatie krachtig steeg en daardoor ook dit Nederlands alsmaar belangrijker werden mits schrijftaal, werden verschillende pogingen ondernomen een eenduidige spelling te verwezenlijken.

Tenslotte gaf de Staten-Generaal opdracht teneinde een Bijbel vanuit een grondtekst te vertalen. Dit resulteerde in 1637 in ons vertaling die vertrouwd werd zodra de Statenvertaling. Voor die get more info vertaling werd ons gulden middenweg gezocht tussen al die bestaande streektalen met het Nederlandse taalgebied. Fundering vormen de Frankische dialecten met de gewesten Holland en Brabant. Saksische elementen bestaan vooral de werkwoordsvormen op -acht (bracht, gebracht; dacht, gedacht) en dit wederkerend voornaamwoord zich. Een derde grote taal/dialectgroep in een Lage Landen, het Fries, het immers een persoonlijk taal vormt, heeft voor de ontwikkeling met het Standaardnederlands nagenoeg geen rol gespeeld. Een vertalers hebben met de Statenbijbel ettelijke woorden en net even anders (neologismen) geschapen welke tevens heden de dag alsnog worden aangewend. Daar bestaan tot op heden enkele kerkgenootschappen welke die vertaling nog iedere keer in hun kerkdiensten benutten.

In die grovere opstelling bevond zichzelf ons groot reeks stammen waarvan de namen ten dele aangewend worden voor meteen nog bestaande dialectgroepen.[7] De nationale talen zijn desalniettemin ook niet direct op een stamindeling gebaseerd. Dit gebied over de Nederlanden werden in de vroege middeleeuwen bevolkt door groepen die traditioneel in 3 stammen geraken ingedeeld: de Friezen, Saksen en Franken.[8] Dezelfde 3 stammen bewoonden omvangrijke delen betreffende dit gebied betreffende dit huidige Duitsland; zuidelijk daarvan woonden onder overige een Zwaben en Beieren.

Dit taalmonument bezit desalniettemin heel wat te verduren gehad in een 2e Boerenoorlog en bestaat vandaag de dag uit twee identieke beelden. De via de Britten verwoeste en ons replica, welke een geschenk was aangaande de Britse regering aan een Nederlandse kolonisten in Zuidelijk Afrika.

Dit Nederlands werden via de koloniale grootmacht tot alle windstreken gestuurd. Het Nederlands zal hierbij ook een rol spelen in een koloniën en in de handel.

Deze kwade gewoonte, vooral bij een schoone kunne is zoo ingeworteld, dat daaraan geen herstellen schijnt te bestaan.

Dit idee voor ons Nederlands woordenboek was dus alang ons groot plan. Na een Franse overheersing werden daar nog doch gering over "Nederduits" gesproken ingeval aanduiding over de landstaal. De benaming over taal was steeds meer gewoon Nederlands - een begrip het alreeds sinds de 17de eeuw in behandeling was. In 1849 kwamen Nederlandse en Vlaamse geleerden bijeen in dit allereerste Taal- en Letterkundige Congres in Gent. Het was de eerste keer na de omwenteling over het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden dat de Nederlandstaligen uit beide landen bijeen kwamen.

Dit kan zijn alleen mogelijk die taal te reconstrueren vanuit een latere Germaanse talen of door een Germaanse talen vergelijkbare betreffende verschillende Indo-Europese talen.

Vanaf 1550 ontwikkelt zich uit die dialecten onder invloed met ons streven tot uniformiteit en standaardisatie dit Nieuwnederlands. Deze taal stond in het begin tussen sterke invloed betreffende een Vlaamse en Brabantse dialecten en later van het Hollands. Daarnaast speelde het Limburgs ons rol, en in mindere mate verder een Noordoostelijke dialecten: het Nedersaksisch.